Dnevnik zabluda
Egzit i supkultura
Piše Slobodan Maldini
Naš najznačajniji muzički festival "Egzit" proslavio je
nedavno punoletstvo - osamnaest godina postojanja. Nastao kao višednevna žurka
mladih u Novom Sadu kojom su izražavali bunt protiv režima Slobodana
Miloševića, izrastao je u nezaobilaznu stanicu na mapi velikih svetskih
muzičkih događaja. Uz jubilej najmoćnijeg festivala u Srbiji, ove godine i ja
sam proslavio šesnaestu godinu neprekidnih odlazaka na "Egzit".
Pokušaću da sumiram dugogodišnje utiske i uporedim današnji festival sa
nekadašnjim.
Nakon što posetioce na ulazu u Petrovaradinsku tvrđavu obezbeđenje pretrese
u potrazi za nedozvoljenim opijatom, u prostoru festivala ih dočekuju promoteri
reklamirajući cigarete i alkoholna pića, čemu odavno nije mesto u marketinškom
prostoru ozbiljnih zemalja, a ponajmanje na muzičkom događaju mladih. Društveno
odgovorni i angažovani projekti prisutni na ranijim festivalima ustupili su danas
mesto komercijalnim, a novac moćnih kompanija nametnuo se svuda. Ove godine
tvrđava je prljavija no ikada, Petrovaradinska terasa je zatvorena, broj vc-a je
nedopustivo mali, a skupo se prodaje čak i voda za piće. Loša oprema Mejn
stejdža upropastila je scenske nastupe pojedinih grupa: opremljena monitorima u
funkciji prenošenja reklamnog sadržaja, glavna festivalska bina nije bila neutralan
scenski prostor spreman da primi celoviti audiovizuelni program, a izvođači, ograničeni
monitorima kao jedinim vizuelnim medijima, tokom prva tri dana festivala bili
su prinuđeni da uskrate publiku za doživljaj svojih video priloga. Tema "Egzita"
"Sloboda" (Freedom) ostala je prisutna jedino u nazivu festivala,
koji se njom nije bavio.
Ove godine festival je podeljen na dve međusobno različite i neuporedive
grupe izvođača: s jedne strane su oni vrhunski sa Laurom Pergolizi i Grejs
Džouns, a sa druge su muzički nepismeni izvođači, čija imena ne želim da
pominjem. Program festivala organizatori su nespretno skrpili na osnovu nerealnih
pokazatelja plitke popularnosti - broju pregleda muzičkih spotova pojedinih izvođača
na Jutjubu i ne sadrži vrednosne karakteristike, već je neselektivno okrenut
masovnoj publici i ostvarenju komercijalnog efekta. Žanrovski i kvalitetom
neusaglašen, nedosledan i nedostojan nekadašnjeg "Egzita",
ovogodišnji program je loš, prazan, dosadan, na momente amaterski i ne
opravdava epitet naboljeg evropskog muzičkog festivala.
Pored miliona evra koje je država do sada neopravdano uložila u ovaj
festival, ovogodišnji "Egzit" je definitivni kraj nekadašnjeg.
Festival prolazi kroz tranziciju, srozavši se iz jedinstvenog regionalnog
kulturnog fenomena u plitku zabavu needukovanih masa, sa isključivim ciljem
ostvarenja profita organizatora. U ovakav, surovo komercijalizovan a muzički
opskuran "Egzit", država ne treba da ulaže sredstva iz budžeta
namenjenog razvoju kulture.
Na fotografiji: Scena sa "Egzita" 2018, lična arhiva
No comments:
Post a Comment