Saturday 8 August 2015

Slobodan Maldini: Koza i kupus, Večernje novosti, 8. avgust 2015.




Dnevnik zabluda

Koza i kupus

Piše Slobodan Maldini

U toku je kampanja Kosova za prijem u članstvo u Unesko - Organizaciju Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu. Da podsetim: ova specijalna organizacija Ujedinjenih nacija osnovana je 1946. godine sa osnovnim ciljem da doprinese miru i sigurnosti kroz podržavanje saradnje među nacijama kroz obrazovanje, nauku i kulturu, kao metod pospešivanja univerzalnog poštovanja pravde, zakona, ljudskih prava i osnovnih ljudskih sloboda. Paradoksalno, kosovski zvaničnici očekuju da u novembru Kosovo bude primljeno u članstvo te organizacije. Za Srbiju, to je neprihvatljivo, jer Kosovo nije subjekt međunarodnog prava, pa prema tome ne može ni da se kvalifikuje za prijem u Unesko. Osnov srpskog neprihvatanja leži u činjenici da bi prijem Kosova u Unesko značio otimanje srpske kulturne baštine. U našem narodu je poznata doskočica o kozi kojoj su dali da čuva kupus. Naravno, pored očiglednog naravoučenija, postavlja se pitanje: ko bi i zbog čega dao kozi da čuva kupus?

Pod zaštitom organizacije Unesko, na listi svetske baštine nalaze se na Kosovu srpski manastiri: Visoki Dečani, Gračanica, Pećka patrijaršija i crkva Bogorodica Ljeviška. Manastir Visoki Dečani kod Peći (poč. 14.v.) je zadužbina Stefana 3. Dečanskog i cara Dušana. Pećka Patrijaršija (13.v.) je jedan od najznačajnijih spomenika srpske prošlosti, vekovno sedište srpskih arhiepiskopa i patrijarha. Tu su se okupljali i učili teolozi, književnici i umetnici, koji su iza sebe ostavili značajnu umetničku zaostavštinu. Crkva Bogorodice Ljeviške u Prizrenu (poč. 14.v.) je istorijsko sedište episkopa prizrenskog. Manastir Gračanicu kod Prištine sagradio je kralj Milutin (poč. 14.v.) i posvetio Uspenju Presvete Bogorodice.


Prema podacima Srpske pravoslavne crkve, na Kosovu i Metohiji postoji više od 1.100 srpskih crkava, 534 stara srpska groblja, preko 100 tvrđava i 14 dvoraca srpske vlastele, ukupno čak preko 1.500 dobara naše duhovne baštine. Samo u najnovijem talasu albanskog nasilja 2004., između ostalog, do temelja su srušeni: manastir Devič iz 15. veka kod Srbice, a u Prizrenu crkva Sv. Spasa (na slici) i konaci manastira Svetih Arhanđela, iz 14. veka, kao i grobnica Cara Dušana. U Prizrenu su izgorele i crkve Bogorodice Ljeviške iz 14. veka i Svetog Đorđa iz 16. veka. Na brojnim srpskim grobljima, kao u Kosovu Polju i Prizrenu, oskrnavljeni su i uništeni grobovi, među kojima su neki dizani u vazduh eksplozivom, da su ostaci grobnica razneti po okolnim njivama. Međunarodna zajednica tim povodom nije učinila ništa. Posledice ovih necivilizacijskih rušilačkih zločina vidljive su i danas.  Na Kosovu još niko nije postavio pitanje, niti dao odgovor: ko je politički planirao, sproveo i doveo do tragičnih posledica na srpskom kulturnom dobru na Kosovu? Zbog svega, najveću odgovornost ima međunarodna zajednica.

No comments:

Post a Comment